Jeśli użytkujemy skórę tapicerek samochodowych dostatecznie długo, pojawia się problem jej twardości. Jest to zatem związane między innymi z wiekiem tego naturalnego materiału. Jakie są inne powody twardnienia skóry? Mamy ich co najmniej kilka. Do podstawowych czynników zmniejszających jej miękkość możemy zaliczyć dla przykładu wpływ związany z wysoką temperaturą otoczenia. W takim wypadku stwardnienie skóry jest zwykle procesem nieodwracalnym. Zamoczenie materiału, kiedy to zalana skóra mocno nasiąka, a potem szybko wysycha, wskutek wysokiej temperatury panującej wewnątrz auta, także związane jest z twardnieniem; często także następuje wówczas miejscami zmiana wyglądu lica. W przypadku zamoczenia skóry przywrócenie jej pierwotnej miękkości jest bardzo trudne, ale możliwe. Wysuszenie mające podłoże naturalne ma związek z prozaicznym upływem czasu. Włókna bowiem tracą swoją naturalną elastyczność w wyniku zanikania olei wtłoczonych w głąb materiału skórzanego w trakcie procesu garbowania. Wszystkie te czynniki, wpływające na zmianę w budowie struktury obić skórzanych, mają związek z jej wewnętrzną konstrukcją. Najczęściej wykorzystywaną przy produkcji obić tapicerskich jest skóra pochodzenia bydlęcego. Jej charakterystyczną cechą, widoczną w dużym powiększeniu pod mikroskopem, jest fakt uformowania ze splecionych ze sobą mikrowłókien. Naturalną koleją rzeczy jest, że jeśli owe włókna będą się z czasem kurczyć lub z różnych powodów tracić swoją elastyczność, struktura skóry stwardnieje. Nie należy jednak tracić nadziei, jest co najmniej kilka metod dających możliwość zmiękczenia i nadania pierwotnej elastyczności stwardniałej skórze. Jedne są bardziej skuteczne, inne mniej, jednak rozciągnięcie i nadanie luzu włóknom skórzanym jest możliwe. Nie należy się jednak łudzić, że będzie w stu procentach wykonalne, i że osiągniemy efekt miękkiej skóry, jaką była przed wysuszeniem, zalaniem, czy po prostu dziesięć lat wcześniej. Można jednak się spodziewać, że nasza skóra stanie się bardziej miękka i elastyczna. Podstawowymi metodami działania są procesy mechaniczne, do dnia dzisiejszego używane w garbarniach. Należą do nich tak zwane „międlenie”, „ugniatanie”, „walcowanie”, „klepanie”. Celem każdej z tych czynności jest swego rodzaju „rozruszanie” włókien skórzanych. W wyżej opisanych procesach niezmiernie istotnym krokiem jest wcześniejsze natłuszczenie skóry poddawanej obróbce, zabiegi bowiem mają na celu rozciągnięcie włókien, a wówczas te nadmiernie przesuszone mogą podczas zmiękczania popękać. Celem zaś działania jest niezmniejszanie stabilności materiału. Innym sposobem przywrócenia miękkości skórze jest formowanie jej na mokro; namoczone włókna skórzane łatwiej poddają się działaniom mechanicznym i podlegają procesom nadawania kształtu. Jest to jednak czynność wymagająca szczególnej uwagi, można bowiem paradoksalnie zaszkodzić skórze, nadmiernie ją wysuszając. Do najbardziej rozpowszechnionych sposobów przywracających skórze miękkość jest jej natłuszczanie, jednak samo nie wystarczy, jeśli włókna nie zostaną rozruszane mechanicznie. Z tego powodu, dla uzyskanie pożądanych rezultatów, najlepszą droga jest łączenie wyżej opisanych metod, by otrzymać efekt w postaci przywrócenia miękkości stwardniałej skórze.
